کد مطلب:193090 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:93
مقصود پیامبر در روز غدیر از «من کنت مولاه» چه بود؟
ابراهیم بن رجاء شیبانی گوید: به جعفر بن محمد - علیه السلام - گفتم: مراد پیامبر خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - از این جمله ای كه به حضرت علی بن ابی طالب - علیه السلام - روز غدیر فرمود: «هر كه من مولایش هستم پس علی - علیه السلام - مولای او است، خداوندا؛ دوست بدار دوستدار علی - علیه السلام - را، و دشمن بدار دشمن او را» چیست؟
راوی گوید: حضرت صادق - علیه السلام - راست نشستند سپس فرمودند: به
[ صفحه 154]
خدا؛ از رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - درباره ی این مطلب سؤال شد، حضرتش پاسخ داد:
خدا مولای من است، و از من به خودم سزاوارتر است، و با امر او برای من هیچ اختیاری نیست، و من مولای مؤمنین هستم كه از خودشان به خودشان سزاوارترم، و با امر من برای آنها هیچ اختیاری برای آنها نیست. و هر كه من مولایش هستم، و به خودش از خودش سزاوارترم به طوری كه با امر من هیچ اختیاری برای او نیست علی بن ابی طالب - علیه السلام - مولای او است، یعنی از او به او سزاوارتر است به طوری كه با امر او برای آنها هیچ اختیاری نیست. [1] .
راوی گوید: حضرت صادق - علیه السلام - راست نشستند سپس فرمودند: به
[ صفحه 154]
خدا؛ از رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - درباره ی این مطلب سؤال شد، حضرتش پاسخ داد:
خدا مولای من است، و از من به خودم سزاوارتر است، و با امر او برای من هیچ اختیاری نیست، و من مولای مؤمنین هستم كه از خودشان به خودشان سزاوارترم، و با امر من برای آنها هیچ اختیاری برای آنها نیست. و هر كه من مولایش هستم، و به خودش از خودش سزاوارترم به طوری كه با امر من هیچ اختیاری برای او نیست علی بن ابی طالب - علیه السلام - مولای او است، یعنی از او به او سزاوارتر است به طوری كه با امر او برای آنها هیچ اختیاری نیست. [1] .
[1] بشارة المصطفي: 61، بحارالأنوار: ج 37 ص 221 ح 90.